Pierwszy Klub soroptymistyczny powstał w Europie w 1924 roku w Paryżu, z inicjatywy francuskiej lekarki  dr Suzanne Noel.

Suzanne Blanche Marguerite Noel urodzila się jako Suzanne Gros, 8.01. 1878 roku w Laon, niewielkim miasteczku w Pikardii, na północnym wschodzie Francji. Bliscy oczekiwali od dziewczyny urodzonej w mieszczańskiej rodzinie, że wzorem babek i matek będzie „kobietą domową”, zajmująca się domem, salonem, dziećmi. Ale ona chciała studiować, co w tamtych czasach było udziałem niewielu kobiet. W wieku 19 lat Suzanne poślubiła lekarza Henriego Pertata i to on wspierał ją w jej postanowieniu – dzięki wsparciu  męża zdała maturę a w roku 1905 rozpoczęła studia medyczne w Paryżu. W roku 1908 dostała się z czwartą lokatą ( spośród 67 aplikujących) na praktykę do szpitala kierowanego przez profesora Hyppolita Morestina, wybitnego chirurga – specjalistę od raka języka i chirurgii szczęki. To on uformował dr Suzanne Noel jako wybitnego chirurga – specjalistę chirurgii replantacyjnej / rekonstrukcyjnej. W początkach swojej kariery zawodowej  Suzanne Noel zajmowała się zabiegami z dziedziny medycyny estetycznej – jedną z jej najbardziej znanych pacjentek była znakomita aktorka Sarah Bernhardt, ale Suzanne często operowała za darmo biedne kobiety , które już wówczas padały ofiarą dyktatury wyglądu zewnętrznego. Tymczasem trwała okrutna I Wojna Światowa, która okaleczyła w potworny sposób wielu mężczyzn. Wówczas dr Suzanne Noel zajęła się operowaniem tych okropnie okaleczonych twarzy, rekonstrukcją nosów, żuchw, uszu.

Zapytacie dlaczego dr Suzanne Noel a nie dr Suzanne Pertat? Otóż Henri Pertat, pierwszy mąż zmarł w 1919 roku a Suzanne poślubiła wkrótce  Andre Noela, lekarza-dermatologa , z którym miała córkę. Małżeństwo nie trwało długo i zakończyło się tragiczną, samobójczą śmiercią Andre Noela po śmierci ich jedynej córki , zmarłej na grypę – hiszpankę. Ten trudny czas nie złamał Suzanne Noel. Od dawna Suzanne interesowała się ruchami feministycznymi ; właściwie można ja uznać za jedną z pierwszych feministek ówczesnego czasu we Francji. Na otoku swojego kapelusza  miała wypisane hasło: CHCĘ GŁOSOWAĆ i wciąż przypominała, ze kobiety nie są pełnoprawnymi obywatelami .To właśnie wtedy zainteresowała się ruchem soroptymistycznym , który rozkwitał w Ameryce. Idee soroptymizmu przeszczepiła na grunt europejski, powołując do życia pierwszy w Europie Klub soroptymistyczny – w 1924 roku. Równocześnie mimo osobistej tragedii bardzo intensywnie pracowała – w 1920 roku broni doktorat a w 1926 roku wydaje książkę „Chirurgia plastyczna”, w której dzieli się swoją wiedzą i swoim doświadczeniem praktycznym, zabiegając o reputację chirurgii plastycznej. A w tamtych latach chirurgia plastyczna była traktowana przez większość środowiska lekarskiego z lekceważeniem , by nie powiedzieć z pogardą ;dr Suzanne Noel nie chciał zatrudnić żaden szpital ani klinika, dlatego otwarła i przez lata prowadziła prywatną praktykę . Równocześnie jako urodzona społecznica i buntowniczka nie ustawała w walce o należne kobietom prawa – stąd z jej inicjatywy powstawały kolejne Klubu soroptymistyczne w Amsterdamie, Wiedniu, Berlinie, Oslo, Mediolanie, Tokio. Kiedy w 1930 roku ukonstytuowała się Federacja Europejska Soroptimist International została wybrana jej pierwszą Prezydentką. W czasie II Wojny Światowej dr Suzanne Noel  operowała Żydów prześladowanych przez nazistów  a także członków francuskiego ruchu oporu. Do końca swojego bardzo aktywnego życia pracowała – zmarła w Paryżu 11.XI. 1954  mając 76 lat.

Przez wiele lat o dr Suzanne Noel nie słychać było na Wydziałach Medycznych uniwersytetów europejskich. Może dlatego, że po II Wojnie Światowej chirurgia plastyczna nabrała renomy i stała się dziedziną opanowaną głównie przez mężczyzn. Najwyższy czas przywrócić dr Suzanne Noel należną jej pamięć i miejsce w historii nie tylko medycyny

Federacja Europejska SI przyznaje co dwa lata stypendium (grant) imienia dr Suzanne Noel dla młodej adeptki chirurgii replantacyjnej. Osobę dr Suzanne Noel uczciła w 2018 roku Unia Francuska SI odsłaniając w obecności władz Paryża tablicę pamiątkową na frontonie kamienicy przy Avenue Charles Floquet 36, gdzie mieszkała i prowadziła prywatną praktykę dr Suzanne Noel. Także Poczta  Francuska wydała okolicznościowy znaczek.

O ile wiadomo piszącej te słowa jedyny pomnik dr Suzanne Noel we Francji ufundowały członkinie Klubu Soroptymistycznego w Annecy w departamencie Haute Savoie; monumentalny pomnik został odsłonięty 11.XI.2019  i jest częścią symbolicznego cmentarza upamiętniającego ofiary Wielkiej Wojny czyli I Wojny Światowej.

W kilku miastach we Francji są także ulice noszące imię dr Suzanne Noel.

Korzystałam z artykułu Sylvii Cruz „Walczyć o sprawiedliwość skalpelem” – przedruk z dziennika El Pais w dodatku do Gazety Wyborczej  WięcejŚwiata z dn. 14.08.2018   a także informacji zawartych w Wikipedii :https://fr.wikipedia.org/wiki/Suzanne Noel  oraz informacji dostępnych na Franceinfo.