Polska malarka Anna Bilińska urodziła się 8 grudnia 1854 roku w Złotopolu. Malarstwa zaczęła uczyć się we wczesnej młodości w nietypowych warunkach: jej nauczycielami byli polscy malarze-więźniowie polityczni, zesłani w głąb Rosji za udział w działalności konspiracyjnej.

Anna akurat przebywała tam z ojcem. Następnie kontynuowała naukę w Warszawie, w klasie słynnego Wojciecha Gersona. Wkrótce Annie udało się zrealizować marzenie o studiach w Paryżu w Academie Julian, w pracowni dla kobiet. Kiedy umarł jej ojciec, młoda artystka została bez środków do życia, nieoczekiwanie jednak dostała spadek po swojej bliskiej przyjaciółce i mogła kontynuować naukę. Od 1884 roku wystawiała swoje prace w Salonie Paryskim, pełniła także funkcję przełożonej w Akademie Julian. Szybko zaczęła odnosić międzynarodowe sukcesy: otrzymała Srebrny Medal na Wystawie Światowej w Paryżu za Autoportret, a jej obrazy były wystawiane w Royal Academy of Art w Londynie i w Berlinie, tam otrzymała mały Złoty Medal.

Po powrocie do Polski zamierzała otworzyć szkołę malarstwa, ale nie udało jej się zrealizować tego planu, kilka miesięcy po ślubie z lekarzem Antonim Bohdanowiczem Anna Bilińska-Bohdanowicz zmarła w wyniku choroby serca w Warszawie 8 kwietnia 1893.